Nu de akte eenmaal bij de Notaris gepasseerd is, is de grond eindelijk écht van ons, en kunnen we beginnen met de eerste voorzichtige voorbereidingen.

Omdat we voordat er een bouwvergunning afgegeven kan worden eerst het inplantingsplan, en de nieuwe aanplant door de gemeente moeten laten beoordelen, zijn de eerste voorzieningen vooral gericht op afsluiten van het perceel, bergruimte en een droge plek voor als we met aanplant bezig gaan, en er voor zorgen dat we op eenvoudige manier de grond toegankelijk maken.

Zo vroeg in het project is het over het algemeen verstandig vast goed op de kleintjes te letten, want wat je nu uitgeeft krijg je niet snel meer terug 🙂

Na een paar dagen zoeken op de veilingen, marktplaats, kapaza en andere online-media liepen we tegen een schattig, wat ouder caravannetje aan, die door de vorige eigenaar al omgebouwd was om zoveel mogelijk berg en zitruimte te hebben. Geen keuken, geen badkamer, maar veel ruimte. Eigenlijk precies wat we nodig hebben! En dat ook nog eens op slechts 10 kilometer van huis. Omdat een brutaal mens de halve wereld heeft een openingsbod van 200 euro gedaan, en volledig verrast dat de eigenaar een paar dagen later mailde wanneer ik de caravan wilde komen halen. Zelf terwijl er al anderen waren die meer geboden hadden, tot boven de 300 euro.

Het betreft hier topmodel Chateau Touring 320, uit 1974, dus zo goed als nieuw, en dat voor de prijs van 200 euro, ongelogen en ongelooflijk!

Vorig weekend ben ik de caravan in m’n eentje even gaan bekijken. Zag er eigenlijk prima uit, droog van binnen, doordat er wat zaken uit gesloopt waren ook nog behoorlijk ruim, en voor deze prijs ben je buiten droog niet erg kritisch natuurlijk. Kleinigheidje, de caravan stond in iemands achtertuin, en de enige route naar de straat was via de bouwput van een woning die de eigenaar zelf aan het bouwen is.

Vond de beste man geen probleem, hij zou zorgen dat de caravan dinsdag of uiterlijk woensdag aan de straat zou staan.

Zo gezegd zo gedaan, dus wij zijn afgelopen dinsdag opgetogen op pad naar Zandvliet gegaan om ons pareltje op te halen, en vonden deze op de afgesproken plek aan de straat. Ervaren sleurhutpiloot als ik ben haak ik deze onverschrokken aan de Mercedes (moet een mooi gezicht zijn geweest) en terwijl ik bezig ben met het aankoppelen komt er een bus aan rijden die gaat staan wachten tot ik mijn kolos uit de weg heb. Goed, rustig blijven Aart, niet te veel zweten, achteruit die handel, toch maar weer vooruit. Oh wacht, hier blokkeer ik compleet een zijstraat, en zo verder tot een lege parking. Veel buspasagiers waren al uitgestapt, verwachtend lopend sneller op de plaats van bestemming te zijn, maar gek genoeg heeft geen een de vraag gesteld misschien van de caravan gebruik te kunnen maken voor de overnachting.

Goed, op een rustigere parkeerplek in de straat nog even alle aansluitingen gecontroleerd, en op pad. Is toch een slag breder dan m’n aanhanger, deze caravan, en natuurlijk iets minder gebalanceerd. Al met al een heel rustige (lees langzame) reis naar Essen gemaakt, dat is denk ik een kilometer of 15, en geparkeerd tegenover ons perceel.

Eerst eens rustig samen gekeken en geconcludeerd dat de caravan waarschijnlijk tussen de paaltjes door zou passen. Door schade en schande wordt men wijs, en aangezien ik bij het wegbrengen van de aanhanger naar het perceel al vast was komen te zitten met de auto in het zachte zand, besloten het dit keer met de hand te doen. Beter voor later, veiliger.

Oei, die caravan is toch net iets zwaarder dan die aanhanger… Zo’n neuswiel grijpt zichzelf ook goed vast in zacht zand… Dus, met bijzondere krachtinspanning, zeker ook van mijn lief, en met behulp van een plastic deksel onder het neuswiel hebben we in een half uur tijd de caravan een meter of 8 verderop op het perceel kunnen zetten, waar deze nu rustig onder een boom staat te wachten op wat komen gaat.

Deel 1 van drie was dinsdag dus al volbracht, geen slechte score 🙂

Gedurende de rest van de week verder op zoek gegaan naar bouwhekken en verharding van de oprit.

Voor hekken blijkt dat tweedehands vaak bijna de nieuwprijs gevraagd wordt, en huren op lange termijn duurder is dan kopen, zeker als je bedenkt dat je de hekken na afloop van de bouw weer kan verkopen. Na goed zoeken uitgekomen bij VNH Nuland in Rosmalen, waar ik uiteindelijk voor half geld B-keuze tweedehands hekken met voeten en klemmen kon kopen. Bezorgen was echter wel kostbaar, dus besloten ze zelf af te halen, en daar het eerste geld te verdienen.

Wel spannend, die hekken zijn een stuk breder en bijna een meter langer dan m’n aanhanger, en daarmee dan de smalle wegen door het bos naar het perceel rijden leek ons wel een uitdaging.

Afgesproken vrijdag na het werk de hekken te gaan halen, en verder op zoek naar het laatste deel, verharding van de oprit.

Omdat de inplantingsplannen nog niet klaar en goedgekeurd zijn valt een verharding in betonpuin eigenlijk voorlopig af. Totdat we die kunnen leggen moet er dus iets anders komen. Ik ben op zoek gegaan naar rijplaten, en daar heb je in feite twee keuzes: Metaal, of kunststof. Metaal is goedkoop om te huren, 2x 18 meter voor zo’n 75 euro voor 3 maanden. Mooie prijs, maarja, dan hoor je ineens dat het 500 euro is om de platen te brengen en te halen, en dat maakt het verhaal anders. Kunststof platen kosten je 3 maanden voor die lengte al snel zo’n 300 euro, dus dat is ook niet erg goedkoop.

Uiteindelijk nog eens verder nagedacht en doorgezocht, en me bedacht dat bij evenementen nog wel eens geparkeerd en ereden wordt over rubber matten. Wat uitzoekwerk leverde op dat er prima tweedehands aan oude rubber transportbanden te komen is, die zijn per stuk een ruime meter tot anderhalve meter breed, een meter of 10 lang, en een centimeter of 2 – 3 dik. Leg er daar 2 van naast elkaar, en een paar achter elkaar, en je hebt een prachtige oprit. Inclusief transport kwam dit voor 2x 20 meter op een 200 euro, niet gehuurd, maar gekocht, dus geen tijdsdruk. Dat lijkt me de betere deal.

Zo gezegd zo gedaan, en het domme besluit genomen deze thuis af te laten leveren, in de veronderstelling dit dan gewoon in de aanhanger te gooien.

Vrijdagochtend werden perfect volgens afspraak de rubber matten geleverd. Waar ik ze wil hebben? Naja, laten we kijken of ze direct de aanhanger in kunnen. Nuja, het is wel een pallet van 500 kilo meneer.

Oei, 500 kilo, dat gaat prima in de aanhanger, maar ga je er met een palletwagentje niet zo in krijgen, dan slaat de aanhanger om.

Besloten dus om de pallet maar op de parking te zetten, en de rollen later per stuk de aanhanger op te werken. Rollen van 125 kilo stroef rubber… Dat wordt dus in het weekend, niet meer op vrijdag.

Inmiddels is het vrijdagmiddag geworden, en zijn we de hekken gaan halen. Na een min of meer gedwongen tussenstop met heerlijk koud witbiertje en bitterballen met 33 graden op de thermometer de hekken en voeten gaan laden, de handel vastgezet met spanbanden, en probleemloos naar de werf in Essen gereden. Dat viel niet tegen!

Sterker nog, anderhalf uur laten stonden alle hekken geplaatst in hun voetjes, en netjes vastgemaakt! Echt ook een topprestatie van m’n lief met deze warmte!

’s Avonds nog even de prestatie gaan vieren met een lekker koud wijntje bij vrienden D & W, en daar al eens een balletje opgegooid voor hulp zondagochtend bij het verplaatsen van de matten. Zoals verwacht was D vol enthousiasme bereid te helpen, dus zo gezegd zo gedaan, en afgesproken voor vanmorgen 8 uur.

Op de parking waren we er al snel achter dat zelfs met twee man het nog niet zo heel eenvoudig is zo’n rol te tillen. Bij de tweede rol konden we de rug van D al tijdelijk afschrijven, en besloten we na een korte break maar eens te zien of we de rollen in ieder geval vast konden lossen in Essen, en onderweg W oppikken voor nog wat extra assistentie.

Die dame heeft kracht, dat is echt een geheim wapen! Met vereende krachten lagen de eerste matten eigenlijk razendsnel op hun plek en hebben we de laatste 2 rollen ook nog even opgehaald.

Ook die lagen snel op hun plek.

In een poging mijn stuurmanskunst te gebruiken om de aanhanger weg te zetten op het land heb ik als teken van dank wel de spiegel van W’s wagen gereden, dat was wel een beetje een domper op de feestvreugde, maar gelukkig niet onoverkomelijk 🙂

Al met al nog vóór 12 uur alles geregeld en weer onderweg naar huis, echt fantastische hulp gehad!